مفهوم CGI در دنیای گرافیک و سینما ، تصویر تولیدشده توسط کامپیوتر هست که مخفف عبارت Computer Generated Imagery هست ، در واقع "سی جی آی" کاربرد گرافیک کامپیوتری برای ایجاد یا تهیه تصاویر در هنر دیجیتال، رسانههای چاپی، فیلمها، برنامههای تلویزیونی، فیلمهای کوتاه، تبلیغات، ویدیوها و شبیهساز کامپیوتری است. صحنههای بصری ممکن است پویا یا استاتیک باشند و ممکن است دو بعدی باشد (2D)، اگرچه واژه "انیمیشن" عموماً برای اشاره به گرافیک رایانهای سهبعدی (3D) که برای ایجاد صحنهها یا جلوههای ویژه در فیلمها و تلویزیون استفاده میشود، به کار میرود.
گرافیک کامپیوتری ، گرافیکی است که با استفاده از کامپیوتر ساخته میشود و نمایانگر داده تصویری با کامپیوتر به کمک سختافزار و نرمافزار گرافیکی است.گرافیک کامپیوتری باعث تعامل و شناخت بهتر کامپیوترها شده و هم چنین تفسیر دادهها را آسانتر کردهاست. توسعههای بر مبنای گرافیک کامپیوتری باعث تأثیر زیادی بر روی بسیاری از رسانهها شده و انقلابی در صنعت انیمیشن، فیلم و بازیهای رایانهای به راه انداختهاست. واژه گرافیک کامپیوتری بیشتر برای توصیف کردن «هر آنچه که در کامپیوتر به صورت متن یا آهنگ نیست» به کار گرفته میشود. معمولاً از این واژه در موارد زیر استفاده میشود:
1- نمایش و دستکاری دادههای تصویری به وسیله کامپیوتر. 2-فناوریها و ابزار مختلفی که برای تغییر دادن تصویر به کار میروند.
پیشرفت در عرصه گرافیک کامپیوتری
پیشرفت در علمهایی مثل علم مهندسی برق، الکترونیک، و تلویزیون که در نیمه اول قرن بیستم صورت گرفت را میتوان از جمله دلایل پیشرفت در گرافیک کامپیوتری امروزی نام برد. صفحه نمایشها میتوانستند افکتهای تصویری برادران لومیر که در فیلمهای ۱۹۸۵ به بعد به کار گرفته میشدند را نمایش دهند، هرچند که چنین صفحه نمایشهایی محدود بودند و تعاملی نبودند. ابتداییترین لامپ پرتوی کاتدی، که با نام «لامپ براون» شناخته میشدند، در سال ۱۹۸۷ اختراع شدند، این لامپها با فراهم کردن اولین صفحه نمایشهای دو بعدی الکتریکی که به ورودی برنامه یا کاربر پاسخگو بودند، باعث افزایش دقت در اسیلوسکوپ (نوسان نما)ها و پنلهای کنترل نظامی شدند. با این وجود گرافیکهای کامپیوتری تا سال ۱۹۵۰ و جنگ جهانی دوم به عنوان یک رشته دانشگاهی نسبتاً نا شناخته ماند، در این دوره ترکیب تحقیقات آکادمیک خالص دانشگاهی و آزمایشگاهی، باعث ایجاد کامپیوترهای پیشرفتهتر و توسعه تکنولوژی نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا در زمینههای مثل رادار، تکنولوژیهای هوانوردی، و سیستمهای پرتاب راکت شد. انواع جدیدی از صفحه نمایشها برای پردازش چنین اطلاعات حجیمی که از این پروژهها به دست میآمد مورد نیاز بودند، همین موضوع باعث پیدایش رشتهای به نام گرافیک کامپیوتری شد.
گرافیک دوبعدی
گرافیک دوبعدی تولید تصاویر دیجیتال بر مبنای کامپیوتر، اغلب از مدلها مثل تصاویر دیجیتال، و به وسیله تکنیکهای خاص مربوط به آنها است. گرافیک دو بعدی کامپیوتری اصولاً در نرمافزارهایی که بر اساس تکنولوژیهای سنتی چاپ و رسم، مثل تایپوگرافی (فن چاپ) توسعه یافتند به کار گرفته میشود. در چنین نرمافزارهایی، تصویر۲ بعدی تنها یک نمایی از یک شی جهانِ واقعی نیست، بلکه یک سازه مستقل با مقدار معنایی تخصیص داده شده میباشد. از این رو مدلهای دو بعدی به دلیل فراهم کردن کنترل بیشتر بر روی تصاویر نسبت به گرافیک سه بعدی، که بیشتر رویکردی شبیه عکس برداری (Photography) دارد تا تایپوگرافی (Typography)، ترجیح داده میشوند.
گرافیک سهبعدی
گرافیکهای ۳ بعدی، در مقایسه با گرافیک ۲ بعدی، گرافیکهایی هستند که از نمایش سه بعدی دادههای هندسی استفاده میکنند. به منظور عملکرد بهتر، این عمل در کامپیوتر ذخیره میشود. این شامل تصاویری که برای بعداً نمایش داده شدن یا در حال حاضر در حال نمایش هستند میشود. با وجود این تفاوتها، گرافیک سه بعدی کامپیوتری بر الگوریتمهایی استوار است که گرافیک دو بعدی در فریم و گرافیک رستر در تصویر پرداخت شده نهایی استوار است. در نرمافزار گرافیکهای کامپیوتری، تفاوت بین سه بعدی و دو بعدی گهگاه ممکن است کمرنگ شود؛ نرمافزارهای ۲ بعدی ممکن است از تکنیکهای سه بعدی برای دستیابی به جلوههایی مانند نورپردازی استفاده کنند، و نرمافزارهای سه بعدی نیز ممکن است از تکنیکهای پرداخت تصویر دو بعدی استفاده کنند.
هنر دیجیتال یا Digital art
هنر دیجیتال یا Digital art اصطلاحی عمومی برای گسترهای از آثار هنری و شیوههایی است که از فناوری دیجیتال بعنوان بخش ضروری فرایند خلق و/یا ارائه استفاده میکند. واژه ی دیجیتال نماینده ی نخست: رسانه ی نشان دادن یا نمودن اثر است و دوم: ابزار تولید هنر. از دههٔ ۱۹۷۰ نامهای مختلفی برای آن بکار رفته، از جمله هنر رایانه و هنر چندرسانهای؛ و هنر دیجیتال خودش تحت اصطلاح کلیتر هنر رسانهٔ جدید قرار گرفته است. تاثیر فناوری دیجیتال باعث دگرگونی فعالیتهایی مانند نقاشی، رسم، مجسمهسازی ، هنرهای صوتی و موسیقی شده است، در حالی که شکلهای جدید مانند نقاشی دیجیتال، هنر اینترنت، اینستالیشن یا هنر چیدمان دیجیتال، و واقعیت مجازی، بعنوان شیوههای هنری شناخته میشوند. بهطور کلیتر اصطلاح هنرمند دیجیتال برای توصیف هنرمندی بکار میرود که از فناوریهای دیجیتال در تولید هنر بهره میگیرد. در یک مفهوم گسترده، «هنر دیجیتال» اصطلاحی است که به هنر معاصر که از روشهای تولید انبوه یا رسانه دیجیتال بهره میبرد گفته میشود.
به طور مثال «ویدیو آرت» ها رسانه دیجیتال دارند و فقط وُ فقط با این رسانه می توانند وجود پیدا کنند، تنها با این رسانه می توانند خود را در اختیار مخاطب بگذارند. اما «تئاتر» رسانه ای غیر دیجیتال دارد و آن را به روی «صحنه» به مخاطب عرضه می کنند. در هنرهای مدرن همچون «اینستالیشن» ممکن است از رسانه های ترکیبی سود برده شود، مثلاً اینگونه اجرا شوند که: صحنه وُ بازی بازیگران وُ دیگر چیزها ایستاده یا نشسته، در پس زمینه هم، نمایش انیمیشن روی یک «ال ایی دی» بزرگ و یا نمایش از طریق ویدیو پروژکتورها.
مبحث جذاب نقاشی دیجیتال Digital Painting
نقاشی دیجیتالی برای ایجاد یک اثر هنری (نقاشی) به صورت دیجیتالی و یکی از روشهای ساختن هنر دیجیتالی در رایانه است. به عنوان روشی برای ایجاد یک شی هنری، این تکنیک توانسته روشهای نقاشیهای قدیمی معمولی مثل رنگ روغنی، اکرلیک، جوهری و... را با هم ادغام کند، که بر روی بسترهای نقاشی قدیمی مختلفی مثل پارچه بوم، کاغذ یا پلی استر به وسیله ماشین آلات چاپ که وابسته به نرمافزارهای کامپیوتری است چاپ میشوند. این تکنیک به برنامههای گرافیکی اشاره دارد که از یک بوم مجازی و جعبه ابزار نقاشی مجازی، رنگها و دیگر ابزار استفاده میکند که این جعبه ابزار شامل مواردی است که به غیر از دنیای مجازی در جای دیگری یافت نمیشود، که باعث میشود آثار دیجیتالی خلق شده، نگاه و حس کاملاً متفاوتی از آثار ساخته شده قدیمی به بیننده دست دهد. نرمافزارهایی ساخته شدهاند که برای تولید گرافیکهای برداری و غیر برداری سودمندند. گونه ای دیگر که مختص نقاشی کردن هستند از جمله میتوان «کورل پینتر» را نام برد که یک «استودیو نقاشی» را در اختیار هنرمند قرار میدهد تا بتواند تمام خلاقیت هنری اش را برای آفرینش بکار بندد. «کورل پینتر» چندین سال پیش توسط کمپانی «کورل» برای نقاشی کردن عرضه شد و نه هیچ کار دیگری. چُنین نرمافزارهایی، ماهیت ویژهٔ هنر دارند و در ساخت آنها همهٔ معیارهای علمی و آکادمیک «هنر نقاشی» لحاظ شدهاست.
ویژگیهای بصری
ویژگیهای بصری خاصی که نقاشیهای دیجیتالی دارند به نرمافزارهای استفاده شده آنها بازمیگردد که شامل مواردی همچون شفافیت، تقارن، تکرار، بافت تصویر، برجسته کردن و اشکال مختلف مانند دایرهها و مربعها و غیره است. یکی از مواردی که به واسطه نرمافزارها به تواناییهای هنرمند میافزاید قابلیت بازگشت به مراحل قبلی طراحی خود است که بدون ایجاد ردی از گذشته میتوانند تصویر خود را ایجاد کنند. این امر راه را برای ایجاد تصاویر بصری بسیار آسانتر از روشهای فیزیکی قبلی میکند. انتخاب برنامه برای نقاشی دیجیتالی بستگی به خصوصیات طرحی دارد که مد نظر هنرمند است و همچنین نوع خروجی که برنامه ارائه میکند، و از همین رو طراحان به محیطهای مختلفی برای ایجاد آثار خود دسترسی دارند که با ویژگیهای جدیدی مجهز شدهاند.
جایگاه نقاشی در هنر دیجیتال
نقاشی دیجیتالی دست کم از پنج جهت در هنر دیجیتالی شناخته شدهاست :
هنر تولید شده به وسیله کامپیوتر : که مستقیماً از هوش مصنوعی کامپیوتر و برنامهنویسی آن منشأ گرفتهاست، و تصویر ایجاد شده نتیجه یک رشته از صفرها و یک هاست، مثل نوتهای موسیقی که خودشان به خودی خود موسیقی به حساب نمیآیند اما نمادهایی هستند که مشخص میکنند موسیقی چگونه نواخته شود.
عکس هنری دیجیتالی : از یک عکس آغاز میشود که با دستکاری و تغییر شکل و البته به کمک ابزار دیجیتالی به یک تصویر جدید تغییر میابد.
انیمیشن دیجیتالی : یک سری از نقاشیها و ترسیم هاست که لزوماً در یک کامپیوتر ساخته نشدهاند ولی به کمک یک برنامه کامپیوتری دستکاری و ویرایش شدهاند.
ویدئوی دیجیتالی : یک سری از عکسها یا ویدئوها است که به همین روش دیجیتالی دستکاری شده و حرکت داده شدهاند.
نقاشی دیجیتالی سنتی : یک تصویر ساخته شده به همان روش قدیمی که از قلم مو برای نقاشی استفاده میشد، اما اینبار با بوم نقاشی و ابزارهای دیجیتالی.
تکنیک دیجیتالی
در نقاشی دیجیتالی، هنرمند با استفاده از تکنیکهای نقاشی به خلق آثار هنری خود به صورت مستقیم روی کامپیوتر میپردازد. تمامی برنامههای استفاده شده برای نقاشی دیجیتالی سعی کردهاند که از ابزارهای فیزیکی این هنر برای خلق افکتهای نقاشی استفاده کنند، خصوصاً قلم موهای نقاشی که در بسیاری از برنامهها به صورت دیجیتالی به سبکهای مختلف قدیمی مثل رنگ روغن، آب رنگ، آکریلیک، پاستل ویا حتی ابزار رنگ پاش مورد استفاده قرار میگیرند و همچنین هنرمندان میتوانند قلم موی خود را از ترکیب بافت تصویری و اشکال مختلف ایجاد نمایند، این توانایی برتریهای آشکار نقاشی دیجیتالی نسبت به سنتی را نمایان میسازد. نقاشی دیجیتالی در عرصه هنر بسیار رشد کردهاست، از این هنر بیشتر در طراحی مفهومی فیلمهای سینمایی و تلویزیونی و بازیهای ویدئویی استفاده میشود.
برخی از نرمافزارهای طراحی دیجیتالی عبارتند از :
Corel Painter, Adobe Photoshop ، کریتا، GIMP ، Adobe Illustrator و ArtRage. این نرمافزارها به کاربران محیطی مشابه یک بوم نقاشی فیزیکی را میدهند. از دیگر ابزاری که به رسم تصاویر به کاربران کمک میکند تبلتهای گرافیکی هستند که داری صفحهای مسطح و همچنین یک قلم مخصوص هستند که به کاربر این امکان را میدهند تا خطوط ترسیم شده خود را مستقیماً به کامپیوتر انتقال دهند و تسلط بیشتری روی طرح خود داشته باشند. نقاشی دیجیتالی دارای مزایا و همچنین معایبی است، در حالی که به هنرمند این اجازه را میدهد تا به راحتی با ابزارهای موجود در برنامهها به صورت آزادانه کار کند اما برخی معتقدند هنوز هم هنرمندان، تسلط بیشتری روی بوم نقاشی که به صورت فیزیکی وجود دارد و قلم مویی که در دست میگیرند دارند. نقاشی دیجیتال با موس شیوه جدیدی است که با نرمافزار فتوشاپ و به صورت طراحی بر روی تصویر خام معمولی انجام میشود، تا تصویر ساده رو به نقاشی دیجیتال تبدیل نماید.
رشته گرافیک کامپیوتری یکی از شاخههای علوم کامپیوتر است که به ترسیم، تغییر، و کار با تصاویر به شیوههای محاسباتی و کامپیوتری اقدام مینماید. گرافیک کامپیوتری یکی از پرجاذبهترین و وسیعترین کاربردهای کامپیوترهاست. بازیهای کامپیوتری، برنامههای ساخت انیمیشن دوبعدی و سهبعدی، شبیهسازیهای محاسباتی، و پردازش تصاویر را میشود بهعنوان چند نمونه نام برد.