کروماکی در دنیای سینما و ساختار رنگ های آن

سلام در این مطلب تخصصی به مبحث کروماکی که یکی از ارکان اصلی حوزه ویژوال افکت و سینما هست پرداخته ایم.حتما شما هم پیش آمده که بخواهید اطلاعاتی هرچند کاملتر وتخصصی تر در مورد رنگ های کروماکی و جنس پرده ها و یا فون های آن داشته باشید ، پس در این مطلب بامن همراه باشید.

کروماکی یا chroma keying یکی از فرآیندهای ویژه اصلاح و جایگذاری صحنه ها یا سوژه ها و بکگراند نماهای دوربین هست و درواقع تکنیکی جهت صحنه سازی و فضاسازی در فیلم و سینما و نیز عکاسی می باشد. به این شکل که از اشیا یا افراد تصاویری روبه‌روی پرده‌ای معمولاً سبز یا آبی گرفته میشه و سپس در پروسه ترکیب با تصاویر و فیلم و صحنه ها یا ادوات دیگر ترکیب می‌شوند و دلیل استفاده از این 2 رنگ در کروماکی این هست که این طیف های رنگی بیشترین تضاد را با رنگ پوست انسان دارند.همانطور که قبلا ذکر شد عملیات keying یکی از پروسه های موجود در مرحله پست پردواکشن یا پَس‌تولید یا Post-production است، پست پروداکشن در فیلم‌سازی و برنامه‌سازی رسانه‌ای به تمام مراحل تولید فیلم که پس از ضبط تصویر صحنه‌ها انجام می‌شود، گفته می شود که مهم ترین بخش آن تدوین یا همان مونتاژ است. معمولا یکی از سخت ترین مراحل پس تولید مراحلی است که باید فیلم با مقررات پخش کننده هماهنگی داشته باشد و فیلم طبق معیارها و استانداردهای پخش کننده باشد که معمولا شامل تلویزیون یا پلتفرم‌های اینترنتی و یا پرده ی سینما میشود . پرده های کروماکی در سایزها و جنس های مختلفی ساخته می شوند که در عکاسی و استودیوها وآتلیه ها هم از آنها استفاده می شود و با نام فون مطرح هستند . استفاده از فون ویژه کروماکی در عکاسی و سینما برای سهولت جداسازی سوژه و مونتاژ تصاویر دیگری به عنوان پس زمینه کاربرد دارد. فون کروماکی بیشتر در رنگهای سبز و آبی تولید می‌شود. معمولا فون کروماکی سبز به دلیل اینکه رنگی در تضاد پوست انسان و اغلب در پوشاک از رنگ سبز استفاده نمی شود ، یکی از بهترین گزینه‌ها برای بک گراند در عکاسی است.

* کروماکی بعنوان پوشش و لباس و نیز مکان نشستن :  باید اضافه کنم که کروماکی فقط بعنوان پرده یا پس زمینه استفاده نمیشه بلکه گاها برای پوشش لباس شخصیت هایی که در آثار لایو اکشن وجود دارند و قرار است با شخصیت های سه بعدی تعویض شوند یا کلا حذف شوند استفاده میشود.یا اینکه جایی یا وسیله ای که قرار است بازیگر ها روی آن سوار باشند را با رنگ کروماکی پوشش میدهند تا بعدا با مدل اصلی تعویض شودیا کلا حذف شود.

 کد رنگی Blue Screen و Green Screen

تفاوت های فنی در استفاده از پرده سبز و آبی و مزیت های هرکدام :

1- استفاده از دوربین های دیجیتال : هنگام استفاده از دوربین دیجیتال به جای استفاده از نوار فیلم، به دلیل تمیزی و درخشندگی رنگ سبز نسبت به رنگ آبی، نتایج بهتری از تصویربرداری از پرده سبز به دست می آورید. استفاده از رنگ سبز به جای آبی باعث ایجاد نویز کمتری در هنگام عملیات keying فیلم می شود.

 2- Color spill :  با اینکه پرده سبز یا آبی در فرآیند keying  و ویرایش حذف می‌شوند، باز مقداری رنگ روی سوژه‌ها، به‌ویژه در اطراف لبه‌ها باقی میماند. در واقع میتواند یک خط نازک در اطراف فرد ایجاد کند یا باعث شود مناطقی مانند تارهای موی او ناجالب به نظر برسد. بسته به نوع تصویر شما، مشکل ریزش رنگ ، با توجه به رنگ پرده کروماکی شما ، می تواند بهتر یا بدتر باشد. این مشکل در استفاده از  پرده آبی کمتر از سبز است و همچنین تصحیح رنگ آن راحت تر است.

3 - رواج بیشتر استفاده از رنگ آبی  :  همواره احتمال آبی رنگ بودن سوژه ها و اشیاء در محیط های انسانی بیشتر هست. به عنوان مثال، افراد بیشتر لباس های آبی می پوشند تا سبز . زمانی که رنگ پس‌زمینه در پیکره و ظاهر سوژه‌ای که فیلم‌برداری می‌کنید وجود نداشته باشد، نتایج بهتری می‌گیرید (به همین دلیل است که صفحه‌نمایش قرمز و صفحه‌نمایش زرد وجود ندارد). 

4- نورپردازی : پرده آبی در مقایسه با پرده سبز درخشندگی کمتری دارد، این بدان معنی است که صفحات آبی برای تصاویر کم نور مناسب تر هستند، اما همچنین استفاده از آنها برای مواقعی که نور زیاد است کار را دشوارتر می کند. اگر می‌خواهید پروسه keying صفحه آبی به‌درستی انجام شود و کمترین تنظیمات را لازم داشته باشد، باید دوربین خود را روی f-stop بالاتر از زمانی که از صفحه سبز استفاده می‌کردید، تنظیم کنید. این همچنین به این معنی است که تصویر برداری از یک صحنه بزرگ با وجود صفحه آبی در مقایسه با وجود رنگ سبز دشوارتر است.

ابزار اصلی کروماکی | فون یا پارچه آن

فون پارچه‌ای است که به‌عنوان پس زمینهٔ عکس استفاده می‌شود. در عکاسی استودیوئی، از این پارچه (و یا کاغذ) برای کنترل کامل رنگ‌ها و طرح‌های پس‌زمینه استفاده شده و به فراخور حال هر عکس، می‌توان پارچهٔ دیگری را آویخته و استفاده نمود. جنس پردهٔ فون :

1- پارچهٔ بافته شده (Fabric) : کتان، کرباس، برزنت، Muslin،... (این پارچه‌ها می‌تواند رنگ نیز بشود: طرح دار یا تک رنگ)
2 - پارچهٔ مخمل (Velvet) : مخمل واقعی؛ طرح مخمل (ذرات کرک مانند که بر روی یک لایهٔ با تار و پود از مواد پلاستیکی که سطح آن آغشته به یک لایه چسب بسیار نازک است، پاشیده شده. این کرک‌های رنگی، مانائی بسیار سستی بر روی چسب داشته و پس از اندکی استفاده و در تماس با اشیاء، به اصطلاح «کچل» می‌شوند)
3- کاغذ : کاغذ بدون درز (Seamless) و مرغوب، که کیفیت ثبت بسیار خوبی را برای عکاسی ارائه می‌دهند. دوام آن‌ها همیشگی نیست و به همین دلیل در طولهای بلند (متوسط، ۱۱ متر) ارائه می‌شوند تا قسمتهایی که زیر پای سوژه از بین می‌روند، جدا شده و قسمت‌های سالم، به زیر پای سوژه کشیده شود.
4 - وینیل بدون انعکاس نقطه‌ای (Glare-Free Vinyl) : نوعی پلاستیک که بازتاب فلاش‌ها بر روی آن، به صورت نقاط نورانی دیده نمی‌شود. این جنس، معمولاً از بقیه گرانتر است.

روش نصب و آویختن فون

نوع بسیار ساده : اتصال آن به دیوار با میخ، پونز،...
نوع ساده، اما قابل کنترل : استفاده از یک لولهٔ پلاستیکی یا مقوائی برای پیچاندن آن، و نصب لوله به یک پایهٔ پرتابل. پایه پرتابل، متشکل از دو عدد سه‌پایه است که بالای آندو را با یک شفت (لوله) بهم پیچ می‌کنند و قبل از آن، شفت را از داخل لوله پلاستیکی یا مقوائی یادشده، عبور می‌دهند. این پایه‌ها قابل جمع شدن برای حمل هستند.
نوع زنجیری : لولهٔ پلاستیکی یا مقوائی، با قرقره‌هائی که به زنجیرهای ظریفی متصل هستند، تحت کنترل کامل کاربر قرار می‌گیرد، و باز شدن ناگهانی پارچه را در اثر وزن خود، منتفی می‌سازد.
نوع برقی : همان سیستم زنجیری است، منتهی قرقره‌ها به صورت برقی کنترل می‌شوند. این نوع، می‌تواند دارای کنترل از راه دور بوده و معمولاً تا شش پارچه را در شش شفت جای دهد. این فون‌ها، معمولاً در عرض‌های یک متر الی سه متر تولید و عرضه می‌شوند.

رنگ سَبز (Green) رنگی ست دارای طیفی وسیع که همگی در طول موج حدود ۵۲۰ تا ۵۷۰ نانومتر قرار دارند. سبز یکی از رنگ‌های اصلی افزوده به‌شمار می‌رود. مکمل این رنگ قرمز است. Greenita در یونان باستان شهری تاریخی و مقدس به‌شمار می‌رفته و از آنجا که این شهر در دل جنگل‌های سبز guatmason قرار داشته رنگ سبز را در زبان انگلیسی Green نامیدند. افرادی که ناتوان در دیدن رنگ‌های قرمز-سبز هستند، می‌توانند تفاوت این دو رنگ را تشخیص دهند؛ ولی آن‌ها را به صورت رنگی دیگر می‌بینند. برای نمونه سبز روشن را زرد و سبز تیره را قهوه‌ای می‌بینند.بسیاری از مواد معدنی رنگ سبز دارند؛ برای مثال می‌توان به زمرد اشاره کرد که سبزی آن به دلیل وجود کروم آن است. جانورانی مثل قورباغه‌ها، مارمولک‌ها و دیگر خزندگان و دوزیستان و انواع مختلفی از ماهی‌ها، حشرات و پرندگان در طبیعت سبز رنگ هستند. اما بیشترین استفاده‌کنندگان از رنگ سبز در طبیعت گیاهان هستند که به علت وجود ماده کلروفیل که عامل ایجاد فرایند فتوسنتز در آنهاست سبز به نظر می‌رسند. در واقع بسیاری از حیوانات با استفاده از رنگ سبز، خود را در بین گیاهان استتار می‌کنند.

رنگ آبی (Blue) یکی از رنگ‌های اصلی است که با نور مرئی با طول موج بین ۴۴۰ تا ۴۹۰ نانومتر متناظر است. این رنگ از رنگ‌های زبان اچ‌تی‌ام‌ال (HTML) است و می‌توان آن را با درج نام انگلیسی آن (blue) در صفحات وب به کار برد. آبی یکی از سه رنگ اصلی رنگدانه‌ها در نقاشی و تئوری رنگ سنتی و همچنین در مدل رنگ RGB است. در طیف نور مرئی بین سبز و نیلی قرار دارد. چشم هنگام مشاهده نور با طول موج غالب بین تقریباً ۴۵۰ تا ۴۹۵ نانومتر، آبی را درک می‌کند. بیشتر آبی‌ها حاوی ترکیب کمی از رنگ‌های دیگر هستند. زمردی حاوی مقداری سبز است، در حالی که لاجوردی حاوی مقداری بنفش است. به علت یک پدیدهٔ نوری معروف به نام پراکندگی رایلی، آسمان روشن روز و دریای عمیق آبی به نظر می‌رسد. یک اثر نوری به نام پراکندگی تیندال چشم‌های آبی را توضیح می‌دهد. اشیاء دور به دلیل تأثیر نوری دیگری به نام دید هوایی بیشتر آبی به‌نظر می‌رسند.

گریزی به ساختار و رنگ پوست انسان :

رنگ پوست انسان Human Color Skin به وجود ملانین‌ها در پوست بازمی‌گردد. پوست انسان‌ها طیف رنگی از مشکی تا سفید و به علت وجود رگ‌ها مایل به صورتی است. تنوع در رنگ پوست انسان، اساساً به مسائل ژنتیکی ارتباط دارد، اگرچه علل تکامل در این رابطه کاملاً مشخص نیست. مطابق با تحقیقات علمی انجام شده، بیشترین تنوع رنگ پوست به منطقه آفریقای سیاه تعلق دارد.ملانین یک اصطلاح گسترده‌ای برای گروهی از رنگدانه‌های طبیعی موجود در بسیاری از موجودات زنده (عنکبوتیان یکی از چند گروه معدود هستند که در آن تشخیص داده نشده‌است) است. ملانین مشتق شده از اسید آمینه تیروزین است، با این حال از اسیدهای آمینه ساخته نشده‌است و یک پروتئین نیست. رنگدانه‌ای است که در یک گروه تخصصی از سلول‌های شناخته شده به عنوان ملانوسیت‌ها تولید می‌شود. سه نوع اساسی از ملانین وجود دارد: eumelanin، pheomelanin، و neuromelanin است. رایج‌ترین نوع eumelanin است که به رنگ "سیاه " و "قهوه‌ای" تولید می‌شود. Pheomelanin سیستئین حاوی پلیمر قرمز - قهوه‌ای از واحدهای بنزوتیازین تا حد زیادی مسئول رنگ قرمز مو و کک و مک است. Neuromelanin در مغز یافت می‌شود، هر چند عملکرد آن مبهم باقی می‌ماند. تولید ملانین در یک بخشی سلول ملانوسیت به نام ملانوزوم از اسیدآمینه تیروزین اتفاق می‌افتد، پوست، و مو با رنگدانه تیره حاوی ملانوزوم‌هایی با مقادیر بیشتر ملانین هستند لذا مرگ این سلول‌ها باعث ایجاد پوست روشن یا کاملاً سفید رنگ در فرد می‌شود. ملانین شایع یوملانین است که رنگدانه‌ای قهوه‌ای مایل به سیاه است. تراکم ملانوسیت‌ها در پوست و مو بین نژادهای مختلف یکسان است، اما تفاوت رنگ پوست در نژادهای مختلف به علت تفاوت در میزان تولید رنگدانه توسط ملانوسیت‌ها است. میزان آن با نژاد، عوامل ژنتیکی، عوامل هورمونی و تماس با آفتاب رابطه دارد.